लाल सलाम कलिला हातले

-


घर मेरो पर्बत
हाल काठमाडौं

पढी लेखी ज्ञानी बनी शिक्षित हुन चाहन्छु
स्कुल मेरो फ्लोरोसेन्ट कक्षा पाचमा पढ़छु,

पढ़ी लेखी ज्ञानी बनी ठुलो मान्छे बन्छु
गुरुहरुले दिएको गृहकार्य सधैं गर्छु

गृहकार्य गरेपछी सधैं पढ्न बस्छु
घर आइ हातखुट्टा धोइ खाजा खान बस्छु

खाजा खाइसकेपछी आफ्नो काममा लाग्छु।
आदर गर्नु पर्छु आफु भन्दा ठुलालाई

माया गर्नु पर्छ आफु भन्दा सानालाई
माया गर्नु पर्छ हामीले जन्मभूमी देशलाई

कहिले पनि अपमान नगरौ देशका शहीदहरुलाई
शहीदको सपनालाई साकार गर्नुछ

हामीले नयाँ नेपाल कोर्नुछ
नयाँ बिचारले नयाँ नेपाल निर्माण गरौ

अरुको लागी आफ्नो ज्यान सुम्पने शाहीदलाई
लाल सलाम कलीला हातले
कलीला हातले

दर्पण राज गौतम
(बर्ष- ९) रोसकिल्डे ,डेनमार्क

Comments

  1. jg10 April 2009 at 14:36

    Very nice poem..
    darpan great

    ReplyDelete
  2. Anonymous12 April 2009 at 00:44

    very nice babu poem you wil write again again
    ok you are great

    ReplyDelete

Post a Comment

Thank you for your comment.....

HamroGanaTantra.Blogspot.com

Popular posts from this blog

War for Peace

-
Image
Red Star reporter Unified CPN (Maoist), at the time ongoing peace process, has celebrated 14th anniversary of people's war (PW) and simultaneously People's Liberation Army (PLA) has celebrated 8th PLA Day at Hattikhor satellite Cantonment. These historic celebrations are for accelerating the peace process to build a New Nepal. While the past celebrations were held under the leadership of the party only, this celebration has been accomplished under the chief guest of the executive chief of the State, premier Pushpa Kamal Dahal 'Prachanda'. As the PW and PLA have been recognized by the government, the role and responsibility has also been changed. The responsibility of PLA has been to succeed the peace process. It means that the Role and responsibility of the warriors and PLA has been to involve in the struggle for the peace. Now, the party, and its leadership, is in the government with a big responsibility to write a new constitution. Pointing out the intensive struggle
Read more

गाह्रो छ जिउन

-
Image
देवी गौतम डेन्मार्क गाह्रो छ जिउन तर बाच्नै पर्ने किन ? लुकाएर दु:ख पिडा हस्नै पर्ने किन ? सम्झनाको एक सास चल्दै छ यहाँ । स्मृनतिमा एउटा दियो बल्दै छ यहाँ । बाचेको यो जिन्दगी मर्न नसकेको । फुलको थुगाँ अडेको की झर्न नसकेको । जिन्दगी नै गहिरो भयो यात्रा समयको । नदी आफै ठुलो हो की, तर्न नसकेको । सत्य सबै टुट्यो बेदना र हारको वाजी पाए । प्रगतीको आशहरुमा दु:ख पिडा को आँशु पाय । भोगाइको पिरले सिर्जछन अनेक बेदनाहरु । निस्किनछन् कबिता बनेर अधुरा रहेका सपना र यदाहरु ,
Read more

कबिता - "गरिबी"

-
Image
- निष्ठा तिवारी, वर्ष १२, ब्रसेल्स, बेल्जियम parbatnishtha@yahoo.com गरिबको समुहमा एक पटक छिरि मात्र हेर गरिबी संग जीवन विताएर मात्रै अनुभब गर नियालेर सोच हरेक पाईला पाईलाहरुलाई पाइन्छ त्यहां केबल दुःख र पिडाका रुपहरुलाई। सडकको पेटीमा खाली पेट बसी आसु बगाउ सकि नसकि भारी बोकी खुट्टा, घुंडा खुईल्याउ तर तिमीले त्यो आफ्नो परिश्रमको कमाई त केवल गास ,बास र कपासमा अधुरै रहन्छ , उत्साह गरेर दिन रात भोक भोकै बस्न सिक अनि आकाश जस्तो छानाको घरमा जिउन पनि सिक। धनि ठूला बडाको काममा दिन रात रटेर गरेको हेर तिम्रो इमानदारीतामा शोषणले जरा गाडेको छ हेर अब सधैं टाउको निहुर्‍याएर जी हजुर मात्र नगर सुख र सन्तोषको आभास के हो बुझ्न तिर लाग। पाउनुपर्ने अधिकार के हो त्यसलाई पनि हेर आफ्नो सच्चा जिन्दगीको रुपलाई बुझ्न तिर लाग दिन रातको मिहिनेतको अर्थ बुन मात्रै खोज कुन संसारमा बांचेका छौं अब सोच्न तिर लाग। नदेउ दुःख र पिडा भोग्नेछन् भन ठानेर अब नभन हाम्रो बिचमा रगतको रगं अर्को हुन्छ भनेर नगर भेदभाव धनी र गरिबलाई फरक ठानेर किन हुन्छ यहाय्.त्र् मान्छे मान्छेको जिवनमा भेदभाब गरेर। किन दिदैनौं समान अधिकार हामीलाई मा
Read more